door De zon laat zich steeds vaker van zijn beste kant zien en de gravelpaden beginnen langzaamaan weer wat op te drogen. Afgelopen weken gingen we op pad met de Heybike EC1. Een lichte snelle Ebike met licht lopende diamantprofiel gravelbanden. Hoe dat verliep lees je verder.
Heybike is voornamelijk in Amerika bekend om zijn Efatbikes en hebben afgelopen jaar hun territorium uitgebreid naar Europa. De Fatbikes hebben ze nog in Amerika gelaten want hier in Europa is alleen nog de snelle en lichte EC1 te verkrijgen. Met deze bike zijn wij dan ook op pad gegaan.
Uitpakken en monteren:
Een vrachtwagentje stopt voor de deur van de Technische Redactie en er wordt een redelijk formaat doos naar binnen geschoven. We maken hem open en tillen de bike eruit. Na het ontdoen van wat tayrips, beschermingsfolie en stukken kunnen we de bike in elkaar zetten. Niet zo heel veel werk want eigenlijk is alles al bijna klaar. We hoeven alleen nog het stuurtje te monteren, voorwiel erin te schroeven, zadelpen erin steken en de spatborden vast te schroeven. Als we dit op een snel tempo zouden doen kunnen we binnen een half uur de bike startklaar hebben. Op ons gemakje en alles goed bekijkend hebben we een klein uurtje nodig en is de Heybike EC1 klaar voor gebruik. Het meeste afstelwerk doen we toch wel zodra we op de paden zitten.
Op de eerste indruk ziet de bike er netjes en strak uit. Een elegante klassieke vormgeving met gladgestreken lasnaden. De kabels lopen via het balhoofd binnendoor en er is geen overdreven kabelboom aanwezig op de bike. De accu is netjes geïntegreerd in het frame en is in dezelfde kleur gespoten als de rest. Als je van een paar meter afstand de bike ziet zou je niet eens zeggen dat het een Ebike is. Niet slecht. Het frame staat op 28″ wielen met 700cc x 40mm brede banden.
Zoals de meeste fietsen die we testen is ook dit een redelijk compleet pakket met spatborden, verlichting en standaard. Het bagagerek is een optie welke je er online bij krijgt maar deze zat niet in de redactiedoos. Niet erg voor ons, want op deze manier ziet de bike er lekker sportief uit. De spatborden monteren we wel want tsja, met al die regen van afgelopen week hoeven we niet perse een modderbad te nemen.
Sowieso vinden de fiets, de rijder en de elektronica het fijner om niet compleet onder de zooi te zitten. Alhoewel sommige andere bikers daar anders over denken. De spatborden misstaan ook niet en doen niets af aan het elegante design. Voor woon- / werkverkeer is het ook een heel stuk praktischer om ze erop te laten.
Op pad en afmontage:
De bike is opgeladen en klaar voor vertrek. Zoals vaker hebben we tijdens een van de ritten de camera’s meegenomen dus klik op onderstaande Youtube filmpje om de bike in actie te zien.
De Heybike EC1 is uitgerust met een kleine 250 watt achternaaf. Eentje van heel klein formaat die niet groter lijkt dan een ouderwetse trommelrem. Dit klinkt alsof hij niet heel veel power heeft maar geloof ons dat de bike aardig vooruit wil zodra je hem in standje 5 zet. Om dit alles in gang te zetten is hij uitgerust met een cadanssensor welke na een paar aanslagen begint te werken. Omdat de fiets redelijk ligt van gewicht is, is dit niet hinderlijk. De fiets weegt namelijk een kleine 19,5 kg in maat L. Dat is niet slecht voor een sportieve Ebike met een 360 Watt accu.
De 36 volt & 10 ampère accu is dus inderdaad niet zo groot en zou goed moeten zijn voor een actieradius van 80 km. Het ligt er in ons geval aan of we dit halen. zodra we lekker aan het Greenlanen zijn met onze fietskleding verbruiken we iets meer spierkracht en minder accu. Maar tijdens onze woon- / werkverkeer tochten vragen we een stuk meer van de bike en zal het bereik iets naar beneden gaan. De lichte en snellopende banden helpen natuurlijk wel mee om lekker over het asfalt en de gravelpaden te zoemen.
Met een klein zuchtje wind in de rug rijden we dan ook al snel over de grens en schakelt de motor af. Dit kun je mooi op het display zien want deze geeft aan hoeveel Watt vermogen er naar de motor gestuurd wordt. Het afschakelen gaat op een vloeiende manier en valt amper op. Het opstarten wil op sommige momenten wel eens wat sneller gaan waarna de bike ineens doortrekt. Kwestie van gewenning natuurlijk maar handen aan het stuur is altijd aan te raden.
Op de Gravelpaden:
Tijdens het fietsen valt op hoeveel geluid het motortje maakt en dat is niet veel. De hele fiets is stil en rammelvrij en het enige wat we horen is een zacht zoemtje van de motor en de banden welke over het asfalt rollen. We schakelen over naar een hogere versnelling en de simpele 7 speed shimano deraileur en shifter doet zijn werk zonder morren. Gekoppeld aan een 11-28 cassette met een 42 tands voorblad zijn de verhouding prima om de 30 km/h (met flinke wind mee) makkelijk te halen zonder te hoog beentempo. Simpel, efficient en als er iets aan kapot gaat kost het ook geen hout om te vervangen.
Vanuit het asfalt rollen we de Belgische gravelpaden op en via het Planetenpad in de richting van ’t Mulke. De bike voelt comfortabel aan en we hadden een harder gevoel verwacht op de gravelpaden. De ChoaYang Flying Diamond banden hebben een klassiek diamantprofiel met grote diamantjes aan de buitenzijde en een miniprofiel in het midden. Goed voor de rolweerstand en in de bochten bieden ze nog voldoende grip. Met een maat van 700cc en 40mm breed een goede compromis tussen rolweerstand en comfort.
We stoppen even om wat foto’s van de bike te maken en het afremmen doen we dan ook met de hydraulische RSX remmen met 160 mm schijven. De remmen lijken qua bouw heel erg op een ander typen en de hendels voelen goed aan met meer dan voldoende remkracht. Het voordeel van een licht sportief fietsje is dan ook dat er geen zeetanker hoeft te worden afgeremd. Maar deze remmen zouden het ook niet slecht doen op zwaardere fietsen gecombineerd met grotere schijven.
De terugrit:
Na enkele fotoshoots rijden we weer terug naar huis en schiet er van alles door ons hoofd. De bike bevalt prima en rolt lekker en qua kleur en afwerking ziet deze er (ook in het gebroken wit) heel mooi uit. Uiteraard zijn er ook een paar minpunten en een hiervan is de korte bovenbuis. Deze meet maar 55 cm wat in onze ogen veel te kort is voor een bike in maat L. Deze had gerust 2 of 3 cm langer moeten zijn om bij de grote bikers te passen. Wij hebben lange benen maar een korte torso en met een flinke setback op het zadel passen we er dan ook net op. Qua beenlengte komen we dan weer niets tekort. Qua lichaamslengte zouden we dan ook niet hoger gaan dan 185 cm.
We laveren lekker door de straten en het geheel voelt stabiel en lichtvoetig aan. Thuis duiken we nog even in de software van de bike en via het display is er veel aan te veranderen. Omdat we graag zuinig rijden stellen we de bike zo in dat hij iets minder hard optrekt en wat minder ampère vanuit de controller naar het achterwiel stuurt. Een beetje efficiënter voor een groter bereik.
De rest van de componenten is prima in orde. Mooie stuurpen en balhoofd waar de kabels het frame in gaan. Zadelpen met setback en voldoende lang en een “smal” zadel waar je rustig heel wat uurtje op door kunt brengen. De wielen zijn van stevige kwaliteit en zitten voor en achter met bouten vast. Geen snelspanner dus je moet wel de juiste sleutels meenemen zodra je op pad gaat.
Conclusie:
De heybike EC1 is een sportieve Ebike met klassieke uitstraling. De bovenbuis is aan de korte kant en wordt enigszins gecompenseerd door de zadelpen met setback. Het kleine 250 watt motortje gekoppeld met de 360 watt accu geeft voldoende vermogen en range voor mooie tochten in de natuur. De ingebouwde kabels geven een strakke afwerking en de rest van de componenten voldoen prima. De fiets voelt zich prima thuis op asfalt, gravel en lichte bospaden.
De adviesprijs voor de Heybike EC1 bedraagt € 1957,- maar is nu verkrijgbaar voor € 1299,-
De EC1 komt in de kleur zwart, wit of turquise blauw. Beschikbaar in de maten M en L en is er ook in een step through variant.
Voor meer informatie klik je op:
https://eu.heybike.com/?ref=mountain.nl
