door Wie aan Zuid Frankrijk denkt, denkt veelal aan zon, zee, St. Tropez, luxe jachten en snelle auto’s. Wij hebben een andere insteek en denken aan de Fournel, La Flute, de Car Brule, Valdingarde en Mont Vinaigre. Een ideaal gebied om de nieuwe mechanische Sram Eagle 90 de sporen te geven.
De Sram Eagle 90 borduurt verder op de Elektronische AXS T-Type aandrijving met één groot verschil. De 90 is een mechanische groep. Gewoon een shifter met een kabelbediende derailleur. Wel eentje met een full mount montage. Zo is de derailleurpad niet meer nodig en wordt de achterderailleur direct op het frame gemonteerd. De keuze om alleen elektrisch te schakelen hoef je nu niet meer te maken. Met de 70 en 90 derailleurs is er voor ieder wat wils. Zelf geven we veelal de voorkeur aan het mechanisch schakelen. Dit is niets meer dan een gevoel want we rijden ook al een paar jaar rond met de Elektronische AXS groep en deze presteert nog steeds goed.
Voor onze testbike heeft Sram ons voorzien van een Eagle 90 groep. Deze staat op niveau een beetje gelijk aan de GX. Een bovenmaatse middenklasse dus. De 90 en 70 groepen zijn onderdeel van het Eagle systeem wat wil zeggen dat ze met alles gemixt kunnen worden. Zelfs zo erg dat je de mechanische achterderailleur ook nog eens om kunt bouwen naar een elektrische variant. Het mixen van alle kettingen, cassettes en tandwielen is dan ook niet meer dan normaal.
Qua pricing zit de derailleur op € 205,- en de shifter op € 55,-. Het duurste van de Eagle groep blijft de Cassette. Hier praten we toch al snel over een € 300,-. Een complete set kost je een (shifter, derailleur, cassette, ketting, tandwiel en bashguard) € 655,-.
Mocht er iets defect raken aan je derailleur dan is deze ook compleet te strippen en rebuilden. De kooi en body zijn van aluminium gemaakt en er komt geen carbon aan te pas. Niks mee en met een gewicht van 391 gram valt deze netjes in het bereik van onze weegschaal.
Uitpakken en monteren:
Bij het uitpakken valt direct op hoe groot de derailleur is. Een klein formaat versnellingsbak van een tank zou je het kunnen noemen. Qua kleur is er gekozen voor matzwart met zilver. Niet spectaculair te noemen maar wel strak en duidelijk. De blablabla 10 – 52 cassette is ook een flinke jongen maar met een gewicht van 447 gram valt dit reuze mee. Wel worden we nog even langs de bikeshop gestuurd want ons DT Swiss achterwiel is uitgerust met een Microspline body de Sram Cassette draait op een XD body. Handig natuurlijk dat bijna ieder merk zijn eigen type achternaaf heeft. Maargoed, dat terzijde en de juiste body gemonteerd is het een kwestie van de cassette erop schroeven en klaar.
Om de derailleur te monteren verwijderen we onze “oude” derailleur samen met de UDH hanger. Dus mocht je fiets uitgerust zijn met een ander type derailleurpad dan kun je altijd terugvallen op de standaard Sram Eagle versie. De 90 is alleen geschikt voor fietsen met een UHD montage. Gelukkig heeft Sram al een hele lijst fietsen en merken op hun site staan met informatie of je fiets geschikt is. Tevens staat bij je gekozen fiets de kettinglengte en de manier van instellen. Zo hoef je niet meer druk te maken over de kettinglengte en via de website werken. Ook staat er een heel scala aan filmpjes hoe je de derailleur monteert en afstelt. Nu valt er niet veel af te stellen want sinds de komst van de Full mount derailleur bestaat de B schroef niet meer alsmede de schroefjes voor het bereik. Na het vastdraaien en monteren van de ketting is er alleen nog het stelschroefje op de shifter.
Als fiets hebben we gekozen voor onze Canyon Neuron:ON (2024). De oude derailleur eraf, de nieuwe erop, shifter monteren, kabeltje doorvoeren en klaar. Heel veel moeilijker was dit namelijk niet. De kettinglengte was met 120 schakels netjes aangegeven. Wel hebben we het bijgeleverde tandwiel niet gebruikt want deze was net een maatje te klein en zo vlak (2 dagen) voor vakantie kiezen we liever voor de 36 aan de voorkant. Daarentegen werkt de Flattop ketting prima op het FSA tandwiel van onze Canyon. Geen rare rateltjes of andere bijgeluiden.
De shifter is net als de achterderailleur van groot formaat. Eenmaal gemonteerd op de fiets zie je dit amper. Wij hebben voor onze Ebike een 1 click shifter waarmee je dan ook maar 1 tandje op kunt schakelen. Zo is de drivetrain beschermd tegen het, per ongeluk, doordrukken van de shifter en ineens 4 tandjes opschakelen. Niet goed voor de ketting en cassette. 1 klikje tegelijk dus. Hier ondervonden wij in Frankrijk niet veel hinder van en na 350 km offroad schakelen onder de zwaarste omstandigheden hebben we dan ook geen enkele misshift gehad. Het gewicht van de shifter is met 132 gram redelijk standaard. Nog wel even 11 gram voor de bevestigingsring erbij tellen mocht je deze, net zoals wij, nodig hebben.
Offroad en bergop:
Voor de praktijktest gaat de bike mee naar Zuid Frankrijk om een dikke week lang trails, stenen, zware hellingen en dikke afdalingen te rijden. En om direct naar de conclusie te springen: In een week tijd rijden we 7500 hoogtemeters en 350 km. Allemaal gemaakt met de nieuwe derailleur zonder enkele misschift, ratel of klapperen van de ketting. Op zelfs de zwaarste hellingen met stenen en steps laat de derailleur zich dan ook niet van zijn stuk brengen. Dat is dan op het einde van de vakantie dan ook wel te zien. Een aantal dikke krassen sieren de derailleurkooi. Zelf hebben we niet eens in de gaten gehad dat deze een paar stenen aan de kant gekopt heeft. De werking heeft er in ieder geval niets van geleden.
De shifter werkt nagenoeg zoals elke andere. Je klikt lichtjes om af te zakken naar een kleiner tandje en drukt de hendel iets harder in om naar een groter tandwiel te schakelen. Bergop schakelen onder kracht gaat goed en daar is de drivetrain dan ook voor gemaakt. Volgens Sram schakelt het zelfs beter naarmate de drivetrain zwaarder belast wordt. Nu is dat niet helemaal zo, vooral als je een heel langzaam trapritme hebt. Dan hoor je wel een beetje geratel maar dit duurt niet langer dan 1 seconde. Wat wij ons aangeleerd hebben, krijg je ons niet afgeleerd en bij zwaar bergop schakelen laten we onze cadans toch een beetje zakken om de aandrijving iets te ontlasten.
Wij rijden over de Col de Pierre de la Coucou en de stenen vliegen ons om de oren. Bang voor vliegende stenen tegen de derailleur zijn we niet. Deze heeft namelijk een soortgelijke bescherming als de elektronische varianten. Zodra er een steen tegenaan komt heeft de derailleur de mogelijkheid om naar binnen geduwd te worden. Een bescherming tegen stenen en rotsen. Tevens staat hij op een skidplate en mocht deze beschadigd zijn is hij makkelijk te verwisselen voor een nieuwe.
We nemen een dikke afdaling en schakelen een paar tandjes op. Klik, klik en gaan. De ketting horen we niet klapperen en we kunnen ons ten volle richten op de afdaling. Dat is met al deze drops en steen massa’s ook wel nodig. Onder aangekomen is het tijd om lekker naar de Boulevard te zoeven. De koffie in Frejus staat al op ons te wachten en we schakelen over naar de kleinste tandjes. Een paar klikjes later staan we op het strand.
De koffie achter de kiezen gaan we weer verder. Een beetje bergop en nog wat singletrails. Schakelen, op en af en op en af. Deze “martelgang” houden we de hele vakantie vol en na 350 km en 7500 Franse hoogtemeters later schakelt het nog steeds als in het begin van de vakantie. We hebben niets opnieuw hoeven instellen. Na het monteren was het afstellen gereed. De derailleur kan wel een stootje hebben, daar zijn we in de praktijk ook wel achter gekomen.
Nog een paar dikke afdalingen, een paar flinke heuvels, een paar drops en de vakantie zit erop. En de aandrijving? Die staat alweer te wachten op de volgende tocht.
Voor meer informatie klik je op:
https://www.sram.com/en/sram/mountain/series/eagle-90-transmission
